راز دوری
چندی است که ویدئوکلوپ ها پر شده از آهنگ های واسوختی. می دونین واسوخت چیه؟ یعنی بدو بیراه بگی به اونی که دوستش داری.
همونی که اون روزا که تو زود خشمگین می شدی می گفت همسر آرزوهاش باید آروم باشه. خیلی جون کندی تا خشمتو در بند کنی! امروز تو آرومی و اون رفته.
تو بی پول بودی و اون می خواست پول همسرش از پارو بالا بره! از بام تا شام بیدار موندی و شب زنده داری کردی و کمرت زیر بار سختی شکست. این زمان، تو پولداری و اون رفته پی یه یار دیگه.
تو زشت بودی و اون زیباروی داستان ها رو می خواست. جدای از پول هایی که خرج کردی!... دردهای ...! تنها خدا می دونه که چی کشیدی...
حالا همه مات زیبایی تو هستن و اون، کیش یه زشته دیگه .
چقدر از درس بیزار بودی؟ ولی اون... امروز که تو استادی، اون همسر یه بیسواده...
داشتی زندگیتو می کردی و اون می خواست اسمتو تو روزنامه ببینه! امروز نام تو در ...
یادته اون روزا که ندیده بودیش؛ روزی هزاربار از خدا می خواستی که آرومت کنه، تا خانوادت رو نرنجونی؟ تا به آسایش برسن؟ امروز که در آتش عشقش خاکستر می شی، دیگه کسی در آتش خشمت نمی سوزه!....
یادته اون زمونا که اون نبود؛ هر گاه تو خیابون خودروهای گرون می دیدی... چه رشکی می بردی؟ امروز که گدای دوست داشتنی .. آهِ ثروتمندها رو به هوا بردی...
پیش از دیدنش روت نمی شد از خونه بیرون بری... مگر اینکه .... همش به خدا می گفتی که چی می شد اگه یه ذرّه از زیبایی رقیباتو به تو می داد... امروز تو رو به آرزوت رسونده.....
یه روزگاری چشم نداشتی شاگرد اوّل کلاس رو ببینی.. امروز که در جستجوی راز دوست داشتنی! چه دانشمندایی که چشم ندارن یافته های تو رو ببینن....
یادته اون روزا همش می گفتی: من.. من... امروز همه هم آواز تو....
دوستی می گفت:« تو زندگیت درّه دیدی؟ از زیبائیش لذّت بردی؟ چه شکوهی؟....
باورت می شه که یادگار سیلی شهاب سنگ باشه؟ چه دردی زمین بیچاره کشید!....
روزی که خاکش رو باد می برد چه ناباورانه اشک ریخت!.......»
تو افسانه ها، فرشته هایی هستند که میان و ما رو دگرگون می کنن... راه رو نشونمون می دن.... ما رو به هرآنچه آرزو داریم می رسونن.....و می رن!..